مرتضی اسدی

فیلم زن در ریگ روان به کارگردانی هیروشی تشیگاهارا محصول 1964 ژاپن است. فیلم بر پایه‌ی رمانی به همین نام از کوبو آبه ساخته شده است؛ درون‌مایه‌ی فیلم، مفاهیم فلسفی هستی‌گرایی (اگزیستانسیالیسم) بوده و داستانی با عناصر محدودی دارد و روایتگر رنج‌ها و تلاش‌های انسان برای رسیدن به هدف یا معنا بخشیدن به زندگی است. احتمالا این فیلم از آنهاست که بعد از دیدنش شما را به فکر فرو خواهد برد. اجازه بدهید که ابتدا خلاصه داستان فیلم را از زبان من بخوانید:

تابستان سال ۱۳۹۶ بود که با دو نفر از دوستانم تصمیم گرفتیم شروع به دیدن این ۲۵۰ فیلم برتر IMDb کنیم، بیشتر آخر هفته‌ها، من یک یا دو فیلم از این لیست نگاه می‌کردم و درنهایت چند ماهی است که این لیست را تمام کرده‌ام؛ البته از آنجایی که این لیست براساس امتیاز کاربران به‌روزرسانی می‌شود، هر چند مدتی، دوباره به آن سر می‌زنم تا فیلم‌هایی که جدیدا در این لیست قرار گرفته را ببینم. من خیلی اهل دیدن سریال نیستم، اما به نظرم دیدن یک فیلم سینمایی خوب و در ادامه خواندن چند نقد درباره‌ی آن، یکی از لذت‌های خوب در زندگی است.

فیلم سینمایی تنت (Tenet) آخرین ساخته‌ی کریستوفر نولان است. نولان معمولا به ساخت فیلم‌های سینمایی پیشرو معروف بوده و معمولا آثار او با استقبال تماشاگران و منتقدان همراه است. در فیلمنامه‌ی فیلم تنت، نولان از مفاهیم پیچیده‌ی فیزیک مثل پیکان زمان، سفر به گذشته و… استفاده کرده است و همین امر به پیچیده‌تر شدن داستان منجر شده است، طوری که با دیدن یکبار این فیلم، داستان آن به راحتی فهمیده نمی‌‍شود.

فیلم «پلتفرم» با کارگردانی گالدر گازتلو-اوروتیا محصول سال ۲۰۱۹ اسپانیاست. من این فیلم را به پیشنهاد یکی از دوستان توییتری دیدم؛ در حقیقت با یک فیلم خوب و داستانی منسجم طرفیم، فیلمی در ژانر ترسناک، علمی تخیلی و دلهره آور که از یک طرف نمادین است و از یک طرف روزگار ما را توصیف می‌کند! من زیاد اهل فیلم دیدن و نقد نوشتن نیستم، اما این فیلم به قدری خوب بود که فکر می‌کنم حیف است در موردش ننویسم. فیلمی که بعد از دیدنش شما را به فکر فرو خواهد برد. اجازه بدهید که ابتدا خلاصه داستان فیلم را از زبان من بخوانید:

فصل پنجم سریال آینه‌ی سیاه (بلک میرور) دیروز منتشر شد و من به لطف یکی از دوستانم از انتشار این فصل با خبر شدم. این فصل دارای سه قسمت است و از آنجایی که قبلا هم خلاصه و نقد فصل‌های قبلی این سریال را نوشته‌ام، در این نوشته قصد دارم به بررسی، نقد و خلاصه‌ی هر یک از قسمتهای اول، دوم، سوم این فصل بپردازم؛ هرچند که به نظر من، فصل جدید این سریال چنگی به دل نمی‌زند و فکر می‌کنم این سریال در این فصل، از داستان‌های چالشی و دید انتقادی خود فاصله گرفته است.

در این نوشته قصد دارم نگاهی به اولین قسمت از فصل پنجم آینه‌ی سیاه (بلک میرور) بیندازم و خلاصه و نقدی کوتاه برای آن بنویسم. پیش‌تر نیز در مورد سریال آینه سیاه نوشته‌ام. در قسمت جدید این سریال، علاوه بر ویژگی‌های قبلی (نظیر نگاهی انتقادی به رابطه‌ی انسان و تکنولوژی،‌مستقل بودن داستان هر قسمت) یک ویژگی هیجان‌انگیز نیز اضافه شده است؛ در قسمت اول فصل پنجم سریال آینه سیاه، به بیننده این امکان داده شده است که در طول داستان فیلم، انتخابهایی داشته باشد که این انتخاب‌ها بر روی روند ادامه‌ی فیلم و پایان آن تاثیر می‌گذارد؛ به عبارت دیگر نقش بیننده از نقش تماشاچی‌بودن در برابر وقایع داستان به تصمیم‌گیری درباره‌ی روند داستان تغییر کرده است. برای تجربه‌ی این ویژگی شما باید اکانت نتفلیکس داشته باشید و از طریق سایت/برنامه‌ی نتفلیکس، این قسمت را تماشا کنید.

در این نوشته قصد دارم نگاهی به قسمت‌های فصل چهارم سریال آینه‌ی سیاه (بلک میرور) بیندازیم و خلاصه و نقدی کوتاه برای هر یک از قسمتهای اول، دوم، سوم، چهارم، پنجم و ششم این فصل از سریال بنویسم. همانطور که قبلا نیز نوشته‌ام، سریال آینه‌ی سیاه (Black Mirror) دارای نگاهی انتقادی و واقع‌گرا به رابطه‌ی انسان و تکنولوژی است و هر قسمت این سریال داستان و بازیگرانی کاملا مجزا دارد، به طوری که می‌توان هر قسمتی از این سریال را جداگانه و بدون هیچ پیش‌زمینه‌ای دید.

فصل سوم سریال آینه‌ی سیاه (بلک میرور) در سال 2016 عرضه شده است و در این نوشته من قصد دارم به بررسی، نقد و خلاصه‌ی هر یک از قسمتهای اول، دوم، سوم، چهارم، پنجم و ششم این سریال بپردازم. همانطور که قبلا نیز نوشته‌ام، سریال آینه‌ی سیاه (Black Mirror) دارای نگاهی انتقادی و واقع‌گرا به رابطه‌ی انسان و تکنولوژی است و هر قسمت این سریال داستان و بازیگرانی کاملا مجزا دارد، به طوری که می‌توان هر قسمتی از این سریال را جداگانه و بدون هیچ پیش‌زمینه‌ای دید.

من زیاد اهل دنبال کردن سریال یا مجموعه‌های تلویزیونی نیستم و کمتر پیش می‌آید که به طور منظم قسمت‌های یک سریال را دنبال کنم؛ اما در مورد سریال آینه‌ی سیاه (Black Mirror) موضوع کمی فرق می‌کند و جذابیت‌ها و نکات تاثیرگذار آن باعث می‌شود که تمامی قسمت‌های این سریال (از نظر من) ارزش نگاه کردن داشته باشند. این سریال محصول شبکه‌ی نت‌فلیکس بوده و خالق و تهیه‌کننده‌ی اجرایی آن چارلی بروکر (Charlie Brooker) است. در این نوشته من قصد دارم که خلاصه و نقدی کوتاه از سه قسمت فصل دوم و همچنین قسمت ویژه‌ی کریسمس سریال آینه‌ی سیاه بنویسم.

من زیاد اهل دنبال کردن سریال یا مجموعه‌های تلویزیونی نیستم و کمتر پیش می‌آید که به طور منظم قسمت‌های یک سریال را دنبال کنم؛ اما در مورد سریال آینه‌ی سیاه (Black Mirror) موضوع کمی فرق می‌کند و جذابیت‌ها و نکات تاثیرگذار آن باعث می‌شود که تمامی قسمت‌های این سریال (از نظر من) ارزش نگاه کردن داشته باشند. این سریال محصول شبکه‌ی نت‌فلیکس بوده و خالق و تهیه‌کننده‌ی اجرایی آن چارلی بروکر (Charlie Brooker) است. سریال آینه‌ی سیاه دو ویژگی مثبت دارد که معمولا در سریال‌های دیگر یافت نمی‌شود: اول اینکه هر قسمت از این سریال نگاهی انتقادی و البته کاملا واقع‌گرا به رابطه‌ی انسان و تکنولوژی دارد، مورد دوم هم اینکه هر قسمت این سریال داستان و بازیگرانی کاملا مجزا دارد، یعنی می‌توان هر قسمتی از این سریال را جداگانه و بدون هیچ پیش‌زمینه‌ای دید. در این نوشته من قصد دارم که خلاصه و نقدی کوتاه از سه قسمت فصل اول سریال آینه‌ی سیاه بنویسم.

فیلم «بدون تاریخ، بدون امضاء» سومین اثر سینمایی وحید جلیلوند است. از فیلم‌های موفق قبلی این کارگردان می‌توان به فیلم سینمایی «چهارشنبه 19 اردیبهشت» اشاره کرد که از نظر من فیلم خوبی بوده است. همپنین چند روز پیش در شبکه‌های اجتماعی تعاریف عمدتاً مثبتی از این فیلم خواندم و نهایتاً به اتفاق چند تن از دوستان، به تماشای آن رفتیم. در این نوشته قصد دارم اندکی درباره این فیلم بنویسم. پیش از هر چیز ابتدا اجازه دهید که خلاصه داستان این فیلم را از زبان من بخوانید:

فیلم سینمایی «بادیگارد» هجدهمین اثر ابراهیم حاتمی‌کیاست و هم‌اکنون در حال اکران در سینماهای کشور است. این فیلم سینمایی تاکنون توانسته اقبال عمومی و فروش خوبی کسب کند. من این فیلم را هفته‌ی گذشته دیدم و قصد دارم اندکی درباره آن بنویسم. ابتدا اجازه دهید که خلاصه داستان این فیلم را از زبان من بخوانید: