خلاصه و نقد کتاب وقتی نیچه گریست اثر اروین د. یالوم

کتاب «هنگامی که نیچه گریست» رمانی روان‌شناختی، نوشته‌ی اروین د. یالوم است که در سال ۱۹۹۲ نوشته شده است. این کتاب مشهورترین رمان نویسنده است و با اینکه شخصیت‌های آن، افراد مشهور اواخر قرن ۱۹ میلادی هستند، اما وقایع آن خیالی بوده و داستان کتاب آمیزه‌ای از خیال و واقعیت است. من این کتاب را با ترجمه‌ی زهرا غلامرضانژاد خواندم و در این نوشته قصد دارم اندکی درباره آن بنویسم.

خلاصه کتاب وقتی نیچه گریست اثر اروین د. یالوم

داستان در ماه‌های پایانی سال ۱۸۸۲ میلادی رخ می‌دهد. زمانی که لو سالومه به نزد پزشک مشهور، یوزف برویر می‌آید و از او می‌خواد که سردرد (جسمی) و ناامیدی (روحی) دوستش، فردریش نیچه را درمان کند؛ سالومه همزمان عنوان می‌کند که دیدارشان بایستی مخفی بماند، زیرا اگر نیچه متوجه این دیدار شود از درمان سر باز می‌زند. برویر تصمیم می‌گیرد با روش جدیدی به نام «بیان‌درمانی» (که اخیراً آن را در مورد یکی از بیمارانش استفاده کرده) نیچه را درمان کند؛ اما نیچه مغرورتر از آن است که روان خود را به دست یک پزشک بسپارد و تنها از برویر می‌خواهد که جسم او را درمان کند. برویر ترفندهای زیادی را به کار می‌برد تا نیچه مشکلات روحی‌اش را بیان کند، اما ناکام می‌ماند، تا اینکه سرانجام نیچه با پیشنهاد درمان جسمی در کلینیک برویر در ازای درمان ناامیدی برویر توسط نیچه، موافقت می‌کند. بدین ترتیب برویر هر روز به دیدار نیچه در کلینیک می‌رود، دیدارهایی که در آن هر یک از آن‌ها می‌کوشند تا دیگری را درمان کند.

وقتی نیچه گریست اثر اروین د. یالوم

نیچه شیفته لو سالومه است، در حالی که برویر در مورد ترک همسر و زندگی با بیمار سابقش خیال پردازی می‌کند. در ادامه برویر با روان‌درمانی نیچه و یک هیپنوتیزم درمانی توسط دوست و شاگردش زیگموند فروید، بهبود می‌یابد و وسواس فکری خود را نسبت به زندگی با بیمار سابقش را کنار می‌گذارد. برویر به نزد نیچه می‌آید و تلاش می‌کند وسواس فکری او به لو سالومه را درمان کند؛ در اینجا نیچه گریه می‌کند و از زندگی ناتمام خود و تمایل به زندگی عادی می‌گوید. برویر این راز را که لو سالومه پشت روند درمان بوده را برملا می‌کند تا دیگر چیز مخفی‌ای بین دو مرد وجود نداشته باشد. نیچه نیز درنهایت می‌تواند وسواس خود را نسبت به لو سالومه کنار گذاشته و به عنوان یک فیلسوف به زندگی خود ادامه دهد.

نکاتی که پس از مطالعه‌ی کتاب «وقتی نیچه گریست» به نظر من رسید شامل موارد زیر است:

  • به طور خلاصه این کتاب از سه بخش تشکیل شده است: بخش اول به آشنایی دکتر برویر و نیچه و تلاش‌ها برای قانع کردن نیچه به پذیرفتن درمان اختصاص دارد، بخش دوم شامل جلسات درمان و گفتگوهای طولانی و اصولاً فلسفی برویر و نیچه است و بخش سوم جمع‌بندی ماجرا و به عبارتی پایان دوره‌ی درمانی نیچه است.

  • از آنجایی که اروین د. یالوم به عنوان نویسنده‌ی این اثر، خود یک روان‌پزشک است، لذا با داستان پُرکششی طرف هستیم که هم روایتی جذاب دارد و هم به نکات روانشناسی و فلسفی توجه دارد.

  • در قسمت‌های مختلف کتاب، نویسنده جملاتِ قصارِ نیچه را از زبان شخصیت نیچه در داستان بیان می‌کند و به صورت هرچند کوتاه، اصول نوشته‌های فلسفی نیچه را مرور می‌کند، مروری که می‌توانند برای خواننده لذت‌بخش باشد.

  • نویسنده با آوردن نامه‌های واقعی از نیچه و افراد دیگر در متن کتاب، سعی در واقع‌گرایی داستان دارد و به نوعی نشان می‌دهد که با احاطه به موضوع و یک دقت تاریخی این کتاب را نوشته است.

آیا شما کتاب وقتی نیچه گریست اثر اروین د. یالوم را خوانده‌اید؟ خوشحال می‌شوم که نظرتان درباره‌ی این کتاب را در قسمت نظرات بنویسید.


برچسب‌ها:،،،،،
مرتضی اسدی
مرتضی اسدی
سلام! من مرتضی اسدی هستم، یک توسعه‌دهنده‌ی نرم‌افزار و در این وبلاگ دست‌نوشته‌هایم را می‌نویسم.