کتاب درباره معنی زندگی (on the meaning of life) نوشته‌ی ویل دورانت (فیلسوف، مورخ و نویسنده‌ی مشهور) است، این کتاب اولین بار در سال ۱۹۳۲ منتشر شده است؛ اما تا دهه‌ها چاپی از آن موجود نبود تا اینکه توسط جان لیتل (ویراستار آثار نویسنده) در سال ۲۰۰۵ مجددا منتشر شد. من این کتاب را با ترجمه‌ی شهاب‌الدین عباسی در طاقچه خواندم و می‌خواهم کمی درباره آن بنویسم.

رمان ۱۰۰ سال تنهایی مشهورترین کتاب گابریل گارسیا مارکز است که آن را در سال ۱۹۶۷ منتشر کرده است. این رمان از آثار مهم ادبیات آمریکای جنوبی است. مارکز این کتاب را در سبک رئالیسم جادویی (ترکیبی از واقعیت، افسانه و تاریخ) نوشته و در آن به شرح زندگی شش نسل خانواده‌ای با نام‌ «بوئندیا» در دهکده‌ای خیالی به نام «ماکوندو» پرداخته است. من این کتاب را با ترجمه‌ی محمدرضا سحابی در کتابراه خواندم و در این نوشته قصد دارم اندکی درباره آن بنویسم.

بالاخره بعد از مدتی، فرصت شد و فایل‌های صوتی مربوط به «افزایش عزت‌نفس» اثر آقای شعبانعلی را گوش کردم؛ طول این پادکست حدود ۳ ساعت می‌شود (سه فایل یک ساعته) و به نوعی چکیده و خلاصه‌ای از مطالعات گوینده‌ی اثر در موضوع عزت نفس است. هر مبحث برای فهم بهتر با یک یا چند مثال همراه شده و برای کاربردی‌تر شدن و درگیر کردن مخاطب در بحث، تکالیفی هم به هر مبحث اضافه شده و از مخاطب خواسته می‌شود که آن‌ها را انجام دهد.

پیش‌نوشت: تقویم‌هایی که در این نوشته آورده شده‌اند، برای هر برنامه تقویمی در هر سیستم‌عاملی (مثل اندروید، آی‌اواس، ویندوز، لینوکس و…) که از حساب گوگل یا فایل ics پشتیبانی کنند، قابل استفاده خواهد بود.

فیلم گودزیلا منهای یک با کارگردانی تاکاشی یامازاکی در ژانر اکشن/علمی تخیلی، محصول سال ۲۰۲۳ کشور ژاپن است. فیلم تاکنون نقدهای عموماً مثبتی را دریافت کرده که عبارتند از: امتیاز ۸.۴/۱۰ در IMDb، امتیاز ۹۸٪ در راتن تومیتوز و امتیاز ۸۰٪ در متاکریتیک. همچنین علاوه بر سبک و سیاق کلاسیک سری فیلم‌های گودزیلا، داستان درامی که در فیلم وجود دارد هم از نظر من جالب توجه است و می‌خواهم کمی درباره آن بنویسم.

ما در جغرافیایی زندگی می‌کنیم که تغییرات اقتصادی و اجتماعی بسیار زیاد است و اکثر افراد برای آنکه از این قافله‌ی تغییر عقب نمانند، هر روز زمان قابل توجهی را به خواندن اخبار می‌گذرانند؛ از عضویت در کانال‌های خبری پیام‌رسان‌ها گرفته تا تماشای اخبار تلویزیون. اما من فکر می‌کنم که این دنبال کردن خبر، به نوعی وسواس فکری تبدیل می‌شود.

امروز کمی بیشتر از ۱۲ هزار روز را زندگی کرده‌ام، در سایتی نوشته بود که حدود ٪۱ از کسانی که در روز تولد من به دنیا آمده‌اند دیگر زنده نیستند؛ صرف نظر از درستی این عدد، من باید خوش‌شانس بوده باشم که امروز را می‌بینم. نقل قول معروفی وجود دارد که می‌گوید: «هر روز یک هدیه است.» شاید این جمله کلیشه‌ای به نظر برسد، ولی همه‌ی ما که آن را در اختیار داریم سزاوار داشتنش بوده‌ایم و بهتر است که از آن به خوبی استفاده کنیم.

ورود من به دنیای لینوکس با ubuntu 10.10 بود و از آن زمان تاکنون توزیع‌های زیادی را امتحان کرده‌ام. از بین میزکارهای لینوکس هم گنوم را بیشتر می‌پسندم، اما تغییرات و شخصی‌سازی‌هایی که اوبونتو در میزکار پیش‌فرضش (همان گنوم) دارد از نظر من زیاد جالب نیست.

فصل ششم سریال آینه‌ی سیاه (بلک میرور) اخیرا منتشر شده است و شامل 5 قسمت می‌شود و از آنجایی که قبلا هم خلاصه و نقد فصل‌های قبلی این سریال را نوشته‌ام، در این نوشته قصد دارم به بررسی، نقد و خلاصه‌ی هر یک از قسمتهای اول، دوم، سوم این فصل بپردازم؛ فصل 6 بلک میرور در مقایسه با فصل پنجم، قوی‌تر است؛ اما همچنان نسبت به فصل‌های ابتدایی این سریال (4-1) نمایش ضعیف‌تری را ارائه می‌دهد.

به نظر من، صابر راستی کردار از آدم‌های کار درست در دنیای وب فارسی است؛ خالق فونت وزیر و چند فونت زیبای دیگر (+). او کسی است که متون فارسی ما را از شر فونت‌هایی مثل tahoma و times (که برای نوشته‌های فارسی نامناسب و نازیبا هستند) نجات داد. احتمالا اکثر شما از فونت وزیر استفاده کرده‌اید، فونت همین نوشته‌ای که الان در حال خواندن آن هستید هم فونت ساحل است. این روزها شمار سایت‌ها، وبلاگ‌ها، برنامه‌ها و افزونه‌هایی که از فونت وزیر (و بقیه فونت‌های ساخته شده به دست صابر) استفاده می‌کنند بسیار زیاد است.