در این نوشته قصد دارم افزودن تقویم شمسی سال 1400 به تقویم گوگل (Google calendar) و همپنین افزودن تقویم شمسی به برنامه‌ی تقویم پیش‌فرض گوشی‌های اندرویدی را آموزش دهم.

اگر نوشته‌های قبلی مرا خوانده باشید می‌دانید که انتخاب من برای وبگردی روزانه مرورگر فایرفاکس است و در نوشته‌ای جداگانه دلایل مزیت فایرفاکس و همچنین نحوه‌ی مهاجرت از کروم به فایرفاکس را نوشته‌ام. اما درخصوص سیستم‌عامل اندروید قصیه کمی متفاوت است، اگر وقت/حوصله خواندن ادامه مطلب را ندارید، فایل را از سطر بعد دانلود کنید.

فیلم سینمایی تنت (Tenet) آخرین ساخته‌ی کریستوفر نولان است. نولان معمولا به ساخت فیلم‌های سینمایی پیشرو معروف بوده و معمولا آثار او با استقبال تماشاگران و منتقدان همراه است. در فیلمنامه‌ی فیلم تنت، نولان از مفاهیم پیچیده‌ی فیزیک مثل پیکان زمان، سفر به گذشته و… استفاده کرده است و همین امر به پیچیده‌تر شدن داستان منجر شده است، طوری که با دیدن یکبار این فیلم، داستان آن به راحتی فهمیده نمی‌‍شود.

کتاب «ماجرای عجیب سگی در شب» یکی از آثار مارک هادون می‌باشد که اولین بار در سال ۲۰۰۳ منتشر شده است؛ داستان این رمان درباره‌ی یک پسر نوجوان مبتلا به اوتیسم (سندرم آسپرگر) است و داستان از زبان او روایت می‌شود. من این کتاب را با ترجمه‌ی گیتا گرگانی خوانده‌ام و اکنون می‌خواهم کمی در مورد آن را بنویسم. نخست اجازه دهید کمی بیشتر درمورد اوتیسم بدانیم؛ اوتیسم یک اختلال (بیماری) عصبی است که باعث ناتوانی در تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی فرد می‌شود؛ اوتیسم بر روی درک افراد از دنیا وتعاملاتشان با افراد اثر می گذارد. افراد دارای اوتیسم، دنیا را متفاوت‌تر از بقیه می‌بینند، می‌شنوند و حس می‌کنند. سندرم آسپرگر طیف ملایمی از اوتیسم را شامل می‌شود و معمولا افراد دارای سندرم آسپرگر توانایی فوق‌العاده بالایی در ریاضیات و حل مسائل دارند. (بیشتر بخوانید)

یک لیوان چای داری و سه حبه قند…
در اتاق نشسته‌ای و به جای خالی مادر نگاه می‌کنی، چهار روز است که رفته است…

مدتی بود که تعریف‌های زیادی از کتاب مینیمالیسم دیجیتال نوشته‌ی کارل نیوپورت شنیده بودم و بسیار مشتاق خواندنش شده بودم؛ تا اینکه بالاخره هفته‌ی پیش موفق به خواندن این کتاب شدم. من کتاب مینیمالیسم دیجیتال را با ترجمه‌ی سمانه پرهیزکاری در طاقچه خواندم. به نظر من این کتاب برای بازنگری در رفتارهای دیجیتالی‌مان، راهکارهای عملی و جالبی ارائه می‌کند، درواقع ابتدا مشکل را به ما نشان می‌دهد و سپس چند راه‌حل برایش مطرح می‌کند.

تقریبا اکثر کسانی که با آفیس 2003 کار کرده‌اند، او را دیده‌اند و می‌شناسند… گیره‌ی کاغذی با یک جفت چشم و ابرو که بر روی یک برگه‌ی کاغذ نشسته بود. من اولین بار این گیره‌ی کاغذ را در کتاب «مبانی علم رایانه» برادرم در سال ۱۳۸۲ دیدم، قیافه بامزه‌ای داشت و در آن کتاب اسمش «مددکار آفیس» ترجمه شده بود. اما نام اصلی این گیره‌ی کاغذ Clippy است، یک دستیار برای مایکروسافت آفیس؛ شاید شکل اولیه‌ی دستیارهای شخصی هوشمند (مانند سیری و کورتانا) که این روزها در iOS، ویندوز و اندروید آنها را زیاد می‌بینیم. وقتی ۱۸-۱۷ سال پیش در ویندوز اکس‌پی، زمانی که برنامه‌ی Word را باز می‌کردیم، Clippy در گوشه‌ی سمت راست صفحه با چیزی مثل دوچرخه می‌آمد و آنجا می‌نشست و در زمانی که مشغل تایپ بودیم آن گوشه‌ی صفحه، شکلک‌های بامزه‌ای درمی‌آورد!

بیش از هر چیز باید بگویم که این نوشته مربوط به برنامه‌نویسی در فریم‌ورک اسپرینگ و هایبرنیت همراه با دیتابیس اوراکل است؛ اگر با این فریم‌ورک آشنایی ندارید، خواندن این نوشته‌ی من در مورد این چهارچوب برنامه‌نویسی می‌تواند برای شما مفید باشد. پایگاه داده‌ی اوراکل (oracle) جزء قوی‌ترین پایگاه‌داده‌ها یا DBMS در دنیای نرم‌افزار به شمار می‌رود. از جمله ویژگی‌های آن می‌توان به سرعت بالا در دسترسی به داده‌ها، ضریب امنیتی بالا، کنترل همزمانی، توانایی نگهداری حجم انبوه اطلاعات و … اشاره نمود. در این نوشته یک روش برای رفع خطایی که در هنگام ذخیره یک job اوراکل در PL/SQL پیش می‌آید ارائه می‌کنیم.

تقریبا از یکی دو سال پیش به این نتیجه رسیده‌ام که شبکه‌های اجتماعی، برای فردی مثل من ابزار اتلاف وقت محسوب می‌شوند و تمرکز مرا از بین می‌برند. به همین خاطر شروع کردم به حذف یا کمرنگ کردن اثر آنها در زندگی؛ حساب کاربری‌ام در اکثر شبکه‌های اجتماعی حذف/غیرفعال کردم و راهکارهایی استفاده کردم که چندتا از آنها را در نوشته‌ی راهکارهایی برای مدیریت زمان در شبکه‌های اجتماعی در همین وبلاگ نوشتم. در این نوشته هم قصد دارم یک روش جدید برای خواندن مطالب لیست توییتر در قالب یک صفحه اچ‌تی‌ام‌ال (و بدون فیلتر) آموزش دهم.

فیلم «پلتفرم» با کارگردانی گالدر گازتلو-اوروتیا محصول سال ۲۰۱۹ اسپانیاست. من این فیلم را به پیشنهاد یکی از دوستان توییتری دیدم؛ در حقیقت با یک فیلم خوب و داستانی منسجم طرفیم، فیلمی در ژانر ترسناک، علمی تخیلی و دلهره آور که از یک طرف نمادین است و از یک طرف روزگار ما را توصیف می‌کند! من زیاد اهل فیلم دیدن و نقد نوشتن نیستم، اما این فیلم به قدری خوب بود که فکر می‌کنم حیف است در موردش ننویسم. فیلمی که بعد از دیدنش شما را به فکر فرو خواهد برد. اجازه بدهید که ابتدا خلاصه داستان فیلم را از زبان من بخوانید: