مسائل مهم در زندگی
خیلى از ما خودمان را درگير مسائل زيادى می کنيم… مسائلى كه آنقدرها هم كه ما فكر می كنيم مهم نيستند… توجه به اين مسائل اغلب ما را از پرداختن به مسائلی که ذاتا مهم هستند بازميدارد، به گونه اى كه باعث می شوند كه ما این مسائل ذاتا مهم را فراموش كنيم…
به تدریج اين مسايل وقتگیر زندگى كوتاه مدت و گاه زندگی بلند مدت ما را تحت تاثير قرار می دهند و اين گمان را براى ما پيش می آورند كه زندگى ما فقط این مسائل وقتگیر هست و بس!
اما بعضى وقتها كه هياهوى دنياى درون و بيرون ما كمرنگ تر می شود، اگر با خودمان خلوت كنيم خواهيم فهميد كه زندگى در مسائلی که بیشتر وقت ما را گرفته است خلاصه نمى شود و ابعاد ديگرى هم دارد… ابعادی که شايد خيلى خیلی مهم باشند… شايد گرفتن يك نمره عالی در يك درس برای یک دانشجو (یا دانش آموز) مهم باشد يا بدست آوردن فلان مقدار درآمد در یک ماه برای یک کارمند و یا كسب يك شغل با فلان درآمد، همه ی وقت و انرژی یک فرد را بگیرد… از این دست اهداف نمونه های بسیاری را می توان یافت…
و اين اشخاص بايد برای رسيدن به اهداف یاد شده، هزينه هايی(وقت و انرژی و…) كنند. واضح است كه اگر اين شخص براي اين امور هزينه زيادى كند، از ساير امور و شايد از امور ذاتا مهم باز خواهند ماند! حال اگر اين شخص به جاى متمركز شدن زياد روى یک موضوع، روى يك بازه متمرکز شوند، هم آسودگى خاطر بيشتری دارند و هم رسيدن به اهدفشان ار حالت قبل آسان تر است و می توانند به امور مهم هم بپردازند…
همانند اين مثال ها در زندگى خيلى از ما وجود دارد… اينطور دقيق شدن به مسايل هم باعث خستگى و دلزدگى از زندگی و دنیا می شود . از اين رو اگر مجموعه ای از اهداف متمركز شويم فرصت داريم تا هم به آن مسايل مهم و هم به مسایل غیر مهم بپردازیم و بتوانیم از زندگی خود لذت ببریم… حال به نظر شما خواننده گرامى مسائل مهمی که در این نوشته به آن اشاره شد چه مسائلی می تواند باشد؟
برچسب‌ها:دلنوشت،مرتضی اسدی،Morteza Asadi،
نظرات
مرتضی اسدی
ضمن تشکر از شما دوست عزیز، به نظر من کمال طلبی انسان از آن امور ذاتا مهم است که در این مقاله هم وقت گذاشتن برای امور ذاتا مهم خوب و ضروری عنوان شده است... ولی زمان زیادی گذاشتن برای امور غیر مهم (مثل نمره در یک درس) در مقاسیه با این امور، کاری نادرست به نظر می رسد
maryam
منظور من وقت گذاشتن بیش از حد برای اون نبود.منظور من اینه که چیزی هایی مثل نمره قسمت کوچیکی از کمال هستن که هرچند ناچیزه اما نمیشه فراموششون کرد. به هر صورت من کاملا با مطلب شما موافقم
maryam
متر آدمی, اونا رو هم قد آرزوهاشون نشون میده بدون یه میل کم و زیاد.به نظر من کمال طلبی انسان حد و مرز نداره که بشه اونو هم قد یه مسئله دونست مگر اینکه یک چیز کاملا جامع مد نظر باشه که مسلما ما فقط یه چیز لا یتناهی و بدون مرز رو تو باورمون داریم. البته همون طوری که اگه یه آب راکد متصل به آب جاری بشه اونم جاری شمرده میشه پس هر چیزی میتونه عظمت لایتناهی بودن رو داشته باشه اگه این اتصال رو داشته باشه. حتی یه نمره خوب, به شرطی که به قول شما مرجع فراموش نشه فرعیات مد نظر گرفته بشه