مرتضی اسدی

عبارت‌های لامبدا (Lambda Expression) یکی از نکات قوت جاوا 8 محسوب می‌شوند و بوسیله‌ی آنها می‌توان تعداد خط کد (Line of Code) را کاهش داد، همچنین کدهای نوشته شده با عبارت‌های لامبدا دارای خوانایی بهتری هستند (به زبان انسان نزدیکترند). با استفاده از عبارت لامبدا دیگر نیاز نیست برای کارهای ساده (مثل حلقه‌های تکرار و فیلتر کردن مقادیر) کد بیشتر بنویسیم و درنهایت قابلیت استفاده‌ی مجدد از مزیت‌های عبارت‌های لامبدا محسوب می‌شود. من قبلا در این وبلاگ در دو پست پیاده‌سازی حلقه‌های تودرتو با استفاده از لامبدا در جاوا ۸ و معادل متد contains در جاوا ۸ به بیان چند مثال ساده از نحوه‌ی استفاده از عبارت‌های لامبدا پرداخته‌ام؛ در این نوشته نیز می‌خواهم نحوه‌ی استفاده از یک متغیر محلی (Local Variable) را تحت عنوان یک متغیر نهایی (final Variable) در عبارت‌های لامبدا را آموزش دهم.

جاوا یک زبان برنامه‌نویسیِ شیءگرا است که برای نخستین بار توسط جیمز گاسلینگ در شرکت سان مایکروسیستمز ایجاد گردید. یکی از قابلیت‌های بنیادین جاوا این است که مدیریت حافظه را بطور خودکار انجام می‌دهد. ضریب اطمینان عملکرد برنامه‌های نوشته‌شده به این زبان نسبت به زبانهای نسل اول C بالا است و وابسته به سیستم‌عامل خاصی نیست. فرض کنید یک List یا Set از یک parentObject داریم که آن نیز یک لیست یا List یا Set از یک childObject دارد. می‌خواهیم روی یکی از peopertyهای خاص childObject یک مقایسه انجام دهیم.

جاوا یک زبان برنامه‌نویسیِ شیءگرا است که برای نخستین بار توسط جیمز گاسلینگ در شرکت سان مایکروسیستمز ایجاد گردید. یکی از قابلیت‌های بنیادین جاوا این است که مدیریت حافظه را بطور خودکار انجام می‌دهد. ضریب اطمینان عملکرد برنامه‌های نوشته‌شده به این زبان نسبت به زبانهای نسل اول C بالا است و وابسته به سیستم‌عامل خاصی نیست. فرض کنید یک List یا Set از چند Object داریم و می‌خواهیم بررسی کنیم که آیا یک Object خاص در این List یا Set وجود دارد یا خیر.