چهارشنبه سوری
چهارشنبه سوری نام برگرفته از آیین زرتشتی است که ایرانیان از ۱۷۰۰ سال پیش از میلاد تاکنون در آخرین سه شنبه شب هر سال، آن را با برافروختن آتش و جشن و شادی در کنار آن برگزار می‌کنند.ایرانیان باستان ۵ روز آخر سال را با روش‌کردن آتش جشن می‌گرفتند و بر این اعتقاد بودند که در این ۵ روز ارواح درگذشتگان به زمین سفر می‌کنند و با همراه خانواده‌هایشان و برای آنها برکت، دوستی و پاکی در سال آینده طلب خواهند‌کرد.
واژه چهارشنبه سوری از دو واژه چهارشنبه که نام یکی از روزهای هفته‌است و سوری که به معنی سرخ است ساخته شده‌است.
(برگرفته از ویکی پدیا)
برخی آیین‌های چهارشنبه سوری :
- سال نو – کوزه نو
- آجیل مشگل‌گشای، چهارشنبه سوری
- فال‌گوشی و گره‌گشایی
- قاشق‌زنی
- شال انداختن
البته مراسمی که امروزه جریان دارد به طوری کلی متفاوت با آن روزگار است چون از نظر زرتشتیان آتش نماد مقدسی است و پریدن از روی آن به نوعی بی‌احترامی به آن نماد تلقی می‌شود.
شعر چهار شنبه سوری
زردی من از تو /سرخی تو از من
غم برو شادی بیا/محنت برو روزی بیا
ای شب چهارشنبه/بده مراد بنده
به امید چهارشنبه سوری سرشار از شادی …
برچسب‌ها:دلنوشت،مرتضی اسدی،Morteza Asadi،
