هر وقت صحبت از فقر می شود ، شاید فقط “فقر مادی” و گرسنگی در ذهن خیلی ها مجسم می شود … اما در این نوشته – که نویسنده آن ناشناس است - فقر از زاویه ای دیگر مورد بررسی قرار گرفته است و نویسنده در این این نوشته -که متاسفانه منبع آن موجود نیست- می‌کوشد فقر اندیشه و فرهنگ را – که بیشتر مورد غفلت واقع می شود – در قالب جملات کوتاه و گویا بیان کند:

خودش گفته مساجد خانه ی من هستند ، اما راستش من هیچ وقت این جمله را درک نمی کردم ، لا اقل مساجدی که من دیده بودم شباهتی به خانه ی خدا نداشتند. اغلب مساجد به خانه هایی می ماندند که صاحبش مدتها ست به انجا سر نزده ، فرشهای کهنه و کثیف با رایحه ی جوراب، ساعتهای خاک گرفته و از کار افتاده ، مهرهای شکسته ، جانمازهای نشسته ، خانه ای که بیش از همه پیرزنها و پیرمردها به آنجا سر می زنند، و بیش از همه محل مجلس ختم و روضه و گریه است با خادمینی که مسجد را ملک خودشان می دانند نه خانه ی خدا. [۱]

سخن گفتن درباره دکتر شریعتی چیز تازه ای نیست…سال هاست که درباره او حرف می زنند…در این سال ها عده ای همواره او را ستودند و از محاسن شریعتی حرف ها زده اند…عده ای نیز فقط از او ایراد گرفته اند، حتی وی را تا مرز کفر را پیش برند…عده ای نیز در برابر افکار و نوشته های او سکوت کردند…

سال ۱۳۸۰ بود… اولین سرویس وبلاگ فارسی ارائه شد… پرشین بلاگ ، اولین سرویس وبلاگ فارسی …. دورانی که خیلی از ما با اینترنت و وبلاگ آشنایی چندانی نداشتیم و ارائه این سرویس نقطه عطفی بود در دنیای اینترنت ایران…

در این نوشته کمی در مورد فرهنگ ایرانی می نویسم… ، فرهنگی که دائما به آن می بالیم و معتقدیم که فرهنگ ایرانی از کامل ترین فرهنگ های دنیاست…من نیز به عنوان یک ایرانی به این گفته معتقدم…(در ضمن این نوشته اقتباسی از یکی از مقاله‌های آقای تحویلداری می باشد.)

ما ایرانی ها خیلی دوست داریم که با کمترین هزینه بیشترین استفاده را ببریم…این مسئله در دنیای کامپیوتر و اینترنت بیشتر نمایان می شود… هیچکدام از ما دوست نداریم یک CD یا DVD بیشتر از ۴- ۵ هزار تومان پول بدهیم…

نوشته ای با حال و هوای بهار برای دوستان بهار دل:

فرا رسیدن سال ۱۳۸۹ خورشیدی را به تمام ایرانیان تبریک می‌گویم و یک شعر زیبا در خصوص این نوروز باستانی تقدیم حضورتان می کنم:

چهارشنبه‌ سوری نام برگرفته از آیین زرتشتی است که ایرانیان از ۱۷۰۰ سال پیش از میلاد تاکنون در آخرین سه شنبه شب هر سال، آن را با برافروختن آتش و جشن و شادی در کنار آن برگزار می‌کنند.ایرانیان باستان ۵ روز آخر سال را با روش‌کردن آتش جشن می‌گرفتند و بر این اعتقاد بودند که در این ۵ روز ارواح درگذشتگان به زمین سفر می‌کنند و با همراه خانواده‌هایشان و برای آنها برکت، دوستی و پاکی در سال آینده طلب خواهند‌کرد.

پیر خرد یک نفس آسوده بود / خلوت فرموده بود.